Makrofotografia rozpoczęła się jako przedsięwzięcie naukowe. Naukowcy podłączali mikroskopy do aparatów fotograficznych, aby fotografować mikroskopijne obiekty. Dziś makrofotografia to zabawny sposób na uchwycenie niezwykle małych scen w żywych szczegółach.
Spis Treści
Co to jest tryb makro w fotografii?
Tryb makro to ustawienie w aparacie, którego można używać do robienia zdjęć z bliska małych obiektów, takich jak owady lub kwiaty.
Jaka jest różnica między makrofotografią a mikrofotografią?
Zazwyczaj makro i mikro odnoszą się do tej samej rzeczy. Różnica tkwi po prostu w słowach. Makro odnosi się do czegoś dużego, podczas gdy mikro oznacza małe. Ten styl fotografowania pozwala na wypełnienie przez obiekt całego lub większości kadru, dzięki czemu można uzyskać niesamowitą ilość szczegółów.
Chociaż niektórzy uważają je za tożsame, a przynajmniej podobne, istnieje między nimi różnica. Fotografia makro to uchwycenie czegoś małego i sprawienie, by wyglądało na większe niż życie. Fotografia zbliżeniowa polega na zbliżeniu się do konkretnego obiektu. Mogą to być kwiaty wykorzystanie ich do wypełnienia kadru.
Zrozumienie głębi ostrości.
Głębia ostrości jest jednym z najważniejszych obszarów fotografii. Nie należy jej pomijać, ponieważ będzie ona miała wpływ na rodzaj aparatu, który wybierzemy oraz obiektywów, które wybierzemy.
W najbardziej podstawowym znaczeniu głębia ostrości to ilość każdej sceny, którą umieszczasz w centrum uwagi. Jest to coś, co jest ustawiane przez przysłonę. Ale, odległość i ogniskowa również odgrywają ważną rolę.
Przeczytaj też:Lista alternatyw dla Lightroom, darmowy Lightroom jak zdobyć?
Ustawienia makrofotografii.
Fotografia makro to wymagający technicznie gatunek. Dlatego podczas fotografowania należy zwracać szczególną uwagę na ustawienia.
Ustaw w aparacie priorytet przysłony lub tryb manualny.
Praktycznie każdy aparat oferuje szereg trybów: priorytet przysłony, priorytet migawki, Program itd.
Gorąco polecam wybór trybu priorytetu przysłony lub trybu ręcznego.
Tryb Priorytet Przysłony pozwala na wybór przysłony i ustawienia ISO, podczas gdy aparat wybiera czas otwarcia migawki. Przejęcie kontroli nad przysłoną jest bardzo pomocne w tworzeniu wspaniałych zdjęć makro.
Tryb manualny pozwala na wybór przysłony, czasu otwarcia migawki oraz ISO. Osobiście, fotografuję prawie wyłącznie w trybie manualnym, gdyż uważam, że oferuje on największą elastyczność i kreatywną kontrolę. Może to jednak wymagać przyzwyczajenia, więc jeśli podoba Ci się pomysł fotografowania w trybie manualnym, ale nie czujesz się komfortowo regulując, wszystkie ustawienia aparatu, zacznij od priorytetu przysłony, a następnie przejdź na tryb manualny, gdy nabierzesz wprawy.
Przeczytaj też:Top 18 pomysłów na zdjęcia w domu
Starannie dobieraj przysłonę, aby uzyskać idealną głębię ostrości.
Przysłona to otwór wewnątrz obiektywu, który otwiera się i zamyka w zależności od ustawienia przysłony w aparacie.
Przysłona jest kluczowym elementem ekspozycji wraz z czasem otwarcia migawki i ISO. Jednak przysłona wpływa również na głębię ostrości: obszar zdjęcia, który jest ostry. Wybierając mały otwór przysłony znany również jako duża liczba f, np. f/16, uzyskasz rezultat, w którym większa część obiektu jest ostra.
Natomiast wybierając duży otwór przysłony tzn. małą liczbę f, np. f/2,8, uzyskasz obraz, na którym bardzo niewielka część obiektu jest ostra.
Płytka głębia ostrości
Ponieważ makrofotografia powstaje przy tak dużych powiększeniach, głębia ostrości jest już dość ograniczona. Im bliżej znajduje się fotografowany obiekt, tym mniejsza jest głębia ostrości, przy czym wszystkie inne czynniki pozostają bez zmian.
Dlatego uzyskanie zdjęcia z ostrym obiektem i ostrym tłem jest dość trudne, nawet jeśli fotografujesz przy f/22. Nadal jednak należy dokładnie rozważyć wybór przysłony. Niektórzy makro fotografowie lubią, gdy cały obiekt jest ostry od przodu do tyłu, i często fotografują przy f/13 lub f/16. Inni natomiast lubią tworzyć tzw. efekt miękkiej ostrości, w którym ostrość ustawia się tylko na niewielką część obiektu.
Żaden z tych wyborów nie jest zły, a oba rodzaje makrofotografii mogą wyglądać świetnie, jeśli są wykonane prawidłowo. Upewnij się tylko, że przy każdym zdjęciu myślisz o przysłonie. W ten sposób uzyskasz artystyczny efekt, o który Ci chodzi.
Używaj ręcznego ustawiania ostrości, aby uzyskać najlepsze rezultaty.
W dzisiejszych czasach aparaty i obiektywy oferują niesamowite systemy autofokusu. Możesz uchwycić ptaki w locie, samochody przy dużych prędkościach, startujące samoloty i wiele innych.
Jednak nawet najlepsze systemy autofokusu mają jedną poważną wadę:
Ustawianie ostrości przy dużym powiększeniu.
Niestety, automatyczne ustawianie ostrości na obiektach w makro powiększeniach jest naprawdę trudne. Dlatego, aby uzyskać najlepsze zdjęcia makro, należy ustawić ostrość ręcznie.
Może to brzmieć przerażająco, ale w rzeczywistości jest to całkiem proste. Wystarczy przełączyć obiektyw z autofokusu na ręczne ustawianie ostrości, większość obiektywów ma taki przełącznik z boku. Następnie obracaj pierścieniem ostrości, aż osiągniesz pożądany punkt ostrości.
Szybko się w tym połapiesz. A wkrótce będziesz chciał ustawiać ostrość ręcznie przez cały czas!
Jeśli masz trudności z ustawieniem ostrości na bliskim obiekcie, spróbuj najpierw ustawić ostrość. Następnie puść pierścień ostrości i kołysz aparatem w przód i w tył, aż płaszczyzna ostrości znajdzie się dokładnie tam, gdzie chcesz.
Kompozycję.
Kompozycja w makrofotografii ma ogromne znaczenie; ustawiając elementy w różnych miejscach kadru, można osiągnąć bardzo różne rezultaty końcowe. W rzeczywistości kompozycja może stanowić różnicę między nudnym, migawkowym zdjęciem a oszałamiającym obrazem, który można powiesić na mojej ścianie.
Ale jak możesz tworzyć oszałamiające kompozycje?
Polecam zacząć od zasady trzech trzecich. Umieszczając obiekt w jednej trzeciej kadru, możesz uzyskać ładną harmonię, zachowując jednocześnie dużo wizualnego ruchu zwanego też dynamiką.
Można również eksperymentować z kompozycjami wyśrodkowanymi, w których główny obiekt znajduje się w samym centrum kadru. Wyśrodkowane zdjęcia wyglądają zazwyczaj dość intensywnie i sprawdzają się szczególnie dobrze, gdy obiekt jest symetryczny.
Przeczytaj też:Jaki rodzaj fotografii powinienem opanować?
Wybierz odpowiedni obiekt.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie wszystko nadaje się na dobry obiekt makro. Istnieją pewne obiekty, których nie da się odróżnić, gdy ogląda się je z bliska i bez kontekstu i jeśli widz nie może zrozumieć, na co patrzy, widząc Twoje ujęcie makro, to jak może je docenić? Ale oczywiście, to wszystko jest kwestią preferencji i estetyki. Jeśli obiekt, który sfotografowałeś, wydaje się mylący w makro, ale nadal jest estetycznie przyjemny dla oczu, to zdecydowanie kwalifikuje się jako odpowiedni obiekt.
Typowymi obiektami są małe owady, motyle, krople deszczu i małe przedmioty, takie jak miniaturowe lalki, biżuteria i przedmioty gospodarstwa domowego. Obiekty nieożywione są dość łatwe do sfotografowania, ponieważ się nie poruszają, ale owady i insekty mogą być o wiele trudniejsze. Jedną z kluczowych wskazówek przy ich fotografowaniu jest robienie zdjęć z bezpiecznej odległości, aby ich nie spłoszyć.
Dla żywych obiektów używaj dłuższej ogniskowej.
Mówiąc o obiektywach, warto wybrać te, które oferują dłuższe ogniskowe, w zależności od wybranego obiektu. Pozwala to na cyfrowe przybliżenie się bez konieczności przybliżania się podczas fotografowania owadów i obiektów z bliska, nie przeszkadzając im i nie zaburzając ich naturalnego środowiska. Najlepszą ogniskową do tego typu sytuacji powinno być coś powyżej 90 mm.
Wykorzystaj akcesoria pomocnicze.
Nawet bez specjalnego obiektywu do makrofotografii można uzyskać dobre zdjęcia makro dzięki akcesoriom pomocniczym, które można włączyć do zestawu do makrofotografii. Istnieje coś, co nazywa się dioptriomierzem, który jest również znany jako soczewka makro dla ubogich. Jest to w zasadzie filtr zbliżeniowy lub szkło powiększające, które przykręca się do zwykłego obiektywu lub do dowolnego aparatu kompaktowego, aby uzyskać powiększenie makro bez konieczności zakupu prawdziwego obiektywu makro.
Mieszek lub tubus to przypominająca harmonijkę, rozszerzalna część aparatu, która pomaga w uzyskaniu bardzo małych zbliżeń na fotografowany obiekt. Można również nabyć adaptery obiektywu, które pozwalają na odwrócenie obiektywu i ręczne sterowanie przysłoną.
Zamiast używać statywu, który może być dość ograniczający dla fotografa, możesz użyć urządzeń trzeciej ręki wszystko, co możesz stworzyć lub wymyślić za pomocą dostępnych narzędzi, aby stworzyć dosłowną trzecią rękę do trzymania i podtrzymywania obiektów stabilnie i na pożądanym tle.
Dopracuj swoją kompozycję.
Nie zdawaj się na postprocessing, aby stworzyć optymalne zdjęcie — skomponuj najlepsze ujęcie w aparacie. Jeśli skupiasz się na wzorze na obiekcie, przesuwaj go, aż wzór wypełni cały kadr, bez żadnych przerw.
Jeśli fotografujesz mały obiekt jako całość, ustaw go tak, aby z każdej strony była wokół niego równa przestrzeń. Eksperymentuj z punktem ostrości; czasami nawet najdrobniejsza zmiana może nadać obiektowi zupełnie inny wygląd i stworzyć zupełnie inny efekt.
Utrzymuj porządek.
Kiedy fotografujesz w trybie makro, wszystko jest widoczne. Kurz, sierść zwierząt domowych i odciski palców, których nie widać gołym okiem, stają się nagle irytująco widoczne na zbliżeniach i zdjęciach w dużym powiększeniu.
Zacznij równolegle, ale eksperymentuj z różnymi kątami.
Ogólnie rzecz biorąc, dobrym pomysłem jest rozpoczęcie fotografowania pod kątem, który ustawia czoło obiektywu równolegle do najważniejszych szczegółów obiektu; zwiększy to obszar ostrości obiektu i ułatwi uzyskanie większej ilości ostrych szczegółów.
Pamiętaj jednak, że w makrofotografii małe zmiany mają znaczący wpływ, więc nawet niewielka zmiana kąta, z którego fotografujesz, może dać zupełnie inny obraz.